Η Πάρνηθα, μια συστάδα πολύμορφων κορυφών, με την κορυφή της Καραβόλα να φτάνει σε ύψος 1.413 μέτρα και άλλες 16 να βρίσκονται πάνω από τα 1000 μέτρα, στέκεται στα δυτικά της Αττικής και διαθέτει ιδιαίτερα πλούσια πανίδα και χλωρίδα. Έλατα και πεύκα αποτελούν το βασικό μέρος από τα δάση της, μα και πλήθος άλλων δέντρων και φυτών προσφέρουν τροφή και καταφύγιο για τα ζώα που ζουν στο βουνό. Από τα περίπου 1100 είδη φυτών που έχουν καταγραφεί, τα 90 είναι ελληνικά ενδημικά. Η ίδρυση του Εθνικού Δρυμού Πάρνηθας το 1961 βοήθησε σημαντικά στη διατήρηση της βιοποικιλότητας του βουνού. Στους αρχαίους χρόνους αναφέρονται αρκούδες, αγριογούρουνα, λύκοι, τα οποία όμως δεν υπάρχουν πια. Ένας μεγάλος πληθυσμός από ελάφια ζούσε στην Πάρνηθα και αρκετά παραμένουν στην περιοχή, παρά την καταστροφική πυρκαγιά του 2007 που εξαπλώθηκε σε πολύ μεγάλη έκταση και καίγοντας πάνω από τα 2/3 του ελατοδάσους, προκάλεσε τεράστια μεταβολή στον δρυμό και στο οικοσύστημά του. Στη νοτιοδυτική πλευρά, στο ῾ρέμα Γκούρα᾽ εντοπίστηκε το 19ο αιώνα σπηλιά που από τα ευρήματα φαίνεται πώς ήταν λατρευτικός τόπος του Πάνα και των Νυμφών. Από τα θραύσματα λυχναριών που βρέθηκαν εκεί πήρε η σπηλιά το όνομα Λυχνοσπηλιά ή Άντρο του Πάνα.
Οι Αχαρνές, η Φυλή, οι Αφίδνες, η Δεκέλεια είναι κάποιοι από τους οικισμούς που είναι γνωστοί από τα αρχαία χρόνια και τους οποίους οι Αρβανίτες που ήταν οι κύριοι κάτοικοι της περιοχής κατά τον 15ο αι. μ. Χ. μετονόμασαν σε Μενίδι, Χασιά, Κιούρκα κ.λπ. Προπύργιο της Αττικής από τα δυτικά, ο ορεινός όγκος της Πάρνηθας έχει συνδεθεί με πολέμους κατά τους αρχαίους χρόνους αλλά και με περιόδους ταραχής στη νεότερη ιστορία, όπου ήταν καταφύγιο αντιστασιακών την περίοδο της Κατοχής από τα γερμανικά στρατεύματα, τα οποία κατά την αποχώρησή τους έκαψαν ένα μέρος του βουνού για να προφυλαχθούν από τις επιθέσεις.
Στην Πάρνηθα υπάρχουν δυο καταφύγια, το Μπάφι και το Φλαμπούρι, τα οποία μπορείτε να επισκεφθείτε για καφέ και φαγητό. Στην κορυφή Μαυροβούνι εγκαινιάσθηκε το 1961 ένα πολυτελές ξενοδοχείο, το Μοντ Παρνές, με σκοπό την τουριστική ανάπτυξη της περιοχής. Έπειτα όμως από διάφορες μεταβολές στον τρόπο λειτουργίας και διοίκησης το Μοντ Παρνές λειτουργεί πλέον ως καζίνο. Η πρόσβαση είναι δυνατή μέσω του ασφαλτοστρωμένου δρόμου από το Μετόχι, είτε από μονοπάτια. Στους πρόποδες του βουνού, στη θέση Μετόχι, υπάρχει τελεφερίκ που ανεβαίνει μέχρι το καζίνο.
